Psikolojide Fiksasyon Nedir?

Psikolojide Fiksasyon: Genel olarak, bir sabitleme, bir nesneyi, kavramı veya kişiyi dahil etmek için harekete geçirilen veya uygulanmayan takıntılı bir dürtüdür. Başlangıçta Sigmund Freud tarafından tanıtılan bir sabitleme, psikoseksüel gelişimin erken bir aşamasında kimliğin zevk arayan enerjilerinin ısrarlı bir odak noktasıdır. Oral, anal ve fallik saplantılar, psikoseksüel bir aşamadaki bir sorun veya çatışma çözülmeden kaldığında ortaya çıkar ve kişiyi bu aşamaya odaklanır ve bir sonraki aşamaya geçemez.

Örneğin, oral saplantıları olan kişiler, sigara içme, yemek yeme veya tırnak yeme ile ilgili sorunlar yaşayabilir.

Sabitlemeler Nasıl Gelişir?

Psikanalist göre Sigmund Freud , çocuk sırasında psikoseksüel aşamalar bir dizi geliştirmek kimliğinin libidinal enerjileri vücudun farklı bölgeleri üzerinde duruldu hale.

Örneğin anal aşamada, çocuk mesane ve bağırsak hareketlerini kontrol ederek sözde tatmin ve başarı duygusu kazanır. Peki bunun bir fiksasyonun gelişmesiyle ne ilgisi var?

Freud, sağlıklı bir yetişkin kişiliğinin gelişiminin, psikoseksüel aşamaların her birini başarıyla tamamlamanın sonucu olduğuna inanıyordu. Gelişimin her noktasında çocuklar, bir sonraki aşamaya başarılı bir şekilde geçmek için çözülmesi gereken bir çatışmayla karşı karşıyadır. Bu çatışmanın nasıl çözüldüğü, yetişkin kişiliğinin oluşumunda bir rol oynar.

Akatizi Nedenleri-Akatizi Tedavisi

Freud, bir aşamayı başarıyla tamamlayamamanın o kişinin esasen “takılıp kalmasına” neden olacağını öne sürdü. Başka bir deyişle, gelişimin o noktasında sabitlenirlerdi. Freud ayrıca, belirli bir aşamanın bir bireyin kişiliği üzerinde baskın bir izlenim bırakması durumunda, saplantıların ortaya çıkabileceğine inanıyordu.

Psikoseksüel çatışmaları çözmek, önemli miktarda libido enerjisini gerektirir. Bu enerjinin büyük bir kısmı gelişimin belirli bir noktasında harcanırsa, o aşamadaki olaylar sonuçta o bireyin kişiliği üzerinde daha güçlü bir izlenim bırakabilir.

Psikolojide Fiksasyon Örnekleri

Yukarıda bahsedilen üç fiksasyonun farklı bireylerde ortaya çıkmasının birçok yolu vardır.

Oral Fiksasyonlar

Oral aşama, doğum ile yaklaşık 18 aylık arasında meydana gelme eğilimindedir, bu süre zarfında çocuğun ağızdan (beslenme) ihtiyaçları karşılanır, aşırı uyarılır veya karşılanmaz. Örneğin, Freud, bir çocuğun sütten kesme sürecinde sorunları varsa, sözlü bir saplantı geliştirebileceğini öne sürebilir.

Freud ayrıca tırnak yemenin, sigara içmenin, sakız çiğnemenin ve aşırı içmenin oral fiksasyonun belirtileri olduğunu öne sürebilir. Bu, bireyin birincil çatışmaları psikoseksüel gelişimin en erken aşaması olan sözlü aşamada çözmediğini gösterir.

Anal Fiksasyonlar

Psikoseksüel gelişimin ikinci aşaması, öncelikle bağırsak hareketlerini kontrol etmeye odaklandığı için anal aşama olarak bilinir. Gelişimin bu noktasındaki saplantılar, Freud’un anal-tutucu ve anal-atıcı kişilikler olarak adlandırdığı şeye yol açabilir.

• Anal tutucu bireyler : Bu grup, çocukken aşırı sıkı ve sert lazımlık eğitimi görmüş olabilir ve düzen ve düzenlilik konusunda aşırı takıntılı hale gelebilir.
• Anal-kovucu bireyler : Öte yandan, anal-kovucu bireyler çok gevşek lazımlık eğitimi almış olabilirler, bu da onların yetişkin olarak çok dağınık ve düzensiz olmasına neden olur.

Her iki durumda da, her iki tür tespit, gelişimin bu aşamasında meydana gelen kritik çatışmanın düzgün bir şekilde çözülmemesinden kaynaklanır.

Fallik Fiksasyonlar

Gelişimin fallik aşaması, öncelikle aynı cinsiyetten ebeveynle özdeşleşmeye odaklanır. Freud, bu noktada takıntıların aşırı derecede kibirli, teşhirci ve cinsel açıdan saldırgan yetişkin kişiliklere yol açabileceğini öne sürdü.

Bu aşamada çocuklar, Freud’un bir Oidipus kompleksi olarak adlandırdığı şeyi geliştirebilirler . Kızlar, Electra kompleksi olarak bilinen benzer bir sorun geliştirebilirler. Çözülmezse, bu kompleksler oyalanabilir ve yetişkinliğe kadar davranışları etkilemeye devam edebilir.

Psikolojide Fiksasyon Tedavileri

Peki tespitler tam olarak nasıl çözülür? Göre Freud’un psikanalitik teori , transferin süreç böyle tespitlerin tedavisinde önemli bir rol oynar. Esasen, eski bir saplantı yenisine aktarılır ve kişinin problemle bilinçli olarak ilgilenmesine izin verilir.

Terapi

Psikanalitik terapinin amacı, saplantıların enerjilerini serbest bırakmak için aktarım sürecini kullanmaktır. Terapist, danışanının bilinçsizce onlara yansıttığını gözlemledikleri tepki ve tutum kalıplarını danışanlarıyla tartışabilir. Bu, danışanlarının geçmişlerinden bilinçsiz duygularını bilinçli farkındalığa taşımalarına yardımcı olmalarını sağlar.

Psikanalitik yöntemlerden hoşlanmıyorsanız, en etkili terapötik sonuçların, terapistin kullandığı teori veya yöntemleri değil, danışan / terapist ilişkisini yansıttığını unutmayın. Bir terapisti görmeyi tercih ederseniz, onun yanında rahat hissettiğinizden ve ona güvendiğinizden emin olun. Dikkate alınacak diğer tedavi yöntemleri:

• Bilişsel davranışçı terapi (BDT), müşterinin değiştirmek istediği düşünceleri, duyguları ve davranış kalıplarını ele almak için kullanılabilir.
• Göz hareketi duyarsızlaştırma ve yeniden işleme (EMDR), daha önce travmatik deneyimler yaşamış kişiler için yararlı bir seçenek olabilir.
• At destekli psikoterapi (EAP), bir ofis ortamında yerine dışarıda terapötik işler yapmayı tercih edenler için harika bir seçenek olabilir.
• Travma merkezli terapötik yöntemler : Bunlar, travma odaklı bilişsel davranışçı terapi ve göz hareketi duyarsızlaştırma ve yeniden işlemeyi içerebilir.

Pek çok terapistin, tedavi çerçevelerini seçerken eklektik bir yaklaşım kullanma eğiliminde olduğunu unutmayın.